هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از نظیری نیشابوری بیانگر عشق شدید و پر شور شاعر است که در آن از مفاهیمی مانند عشق الهی، قیامت درونی، نماز عاشقان و قربانگاه دل سخن می‌گوید. شاعر از تأثیر عمیق عشق بر زندگی خود و تبدیل شدن معشوق به قبله و امام عاشقان می‌گوید و در نهایت، عشق را حریص و سودایی توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعری قدیمی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۶۰

چه شور بود؟ که عشقت به من کرامت کرد
که نارسیده قیامت دلم قیامت کرد

حدیث من که ز مجموعه وفای تو خواند؟
که نه به خون دل و دیده اش علامت کرد

به کعبه دل من عاشقان نماز آرند
که قبله شد صنم و برهمن امامت کرد

به هر که نماز کنم صدهزار سجده شکر
که در دیار تو دل نیت اقامت کرد

قضای کفر ادا می کنم که بر من عشق
نماز و طاعت صدساله را غرامت کرد

نثار دیده تصدق دهم که بخت جوان
به کوی زهد و ریا نوبر ندامت کرد

مزاج عشق «نظیری » حریص و سودایی است
درین معامله نتوان تو را ملامت کرد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.