هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از نظیری نیشابوری است که به موضوع عشق، ایمان، کفر، و رابطه بین عاشق و معشوق می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عشق فراتر از کفر و ایمان است و حتی اگر به ظاهر کافر باشد، عشق او را به ولایت می‌رساند. همچنین، او از ناله‌های عاشقانه، تأثیر دعا، و عنایت الهی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، بحث درباره کفر و ایمان نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۶۱

ناله را نیست اثر کز تو شکایت دارد
ورنه ما گرم دعاییم و سرایت دارد

مرده را زنده نماید دم ما بوالعجبان
آتش از گرمی ما چشم حمایت دارد

ذوق هر مرغ به اندازه پرواز خود است
عشقبازی نبود هرچه نهایت دارد

عمل صالح و طالح به جوی نستانند
هرکجا کار تعلق به عنایت دارد

کس چه داند که همه مایه بنا بود رود
جنس نایاب خریدم که کفایت دارد

دفتر ناله ما را مگشایید ز هم
مهر درد است برو، تا چه حکایت دارد

کفر و ایمان نبود شرط «نظیری » در عشق
به تو کافر بنمایم که ولایت دارد؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.