هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از خواننده می‌خواهد که در وقت سحر برخیزد، به آرامی شراب بنوشد و چنگ بنوازد. او اشاره می‌کند که کسانی که به جای دیگران می‌آیند، دیرپا نیستند و کسانی که رفته‌اند، باز نمی‌گردند.
رده سنی:
16+
مفاهیم فلسفی و عمیق موجود در متن، مانند گذر زمان و ناپایداری زندگی، برای درک و تجربه بهتر نیاز به بلوغ فکری دارند که معمولاً در سنین بالاتر از 16 سال شکل می‌گیرد.
رباعی شمارهٔ ۱۱۳
وقت سحر است خیز ای مایه ی ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند بسی
و آنها که شدند کس نمی آید باز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند بسی
و آنها که شدند کس نمی آید باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
