۶۳۱ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۴

مرغی دیدم نشسته بر باره ی طوس
در پیش نهاده کله ی کیکاووس

با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرسها و کجا ناله ی کوس؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.