هوش مصنوعی: این شعر از نظیری نیشابوری، شاعر ایرانی، با درونمایه‌ای عرفانی و عاشقانه، به موضوعاتی مانند وفاداری، عشق الهی، تسلیم در برابر ارادهٔ خداوند، و پذیرش کاستی‌های انسانی می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند کعبه، بتگر، و شراب، مخاطب را به بازنگری در رفتار و باورهایش دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به مصرف شراب (که در ادبیات عرفانی نماد مستی عشق الهی است) ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۲۷۰

یک باره در وفا برآور
وین قهر قدیم را سر آور

یا محرم کعبه صفا کن
یا بر سر کوی بتگر آور

گر نقش بدیم خامه سر کن
ور سطر کجیم مسطر آور

پیراهن گل هزار رنگست
رنگیش هم از وفا برآور

طوفان هزار موجه داری
کشتی هزار لنگر آور

گر بد مستیم باده کم ده
ور مخموریم ساغر آور

ور از شر و شور ما به تنگی
مجلس برچین و بستر آور

ای هادی کعبه «نظیری »
مؤمن بردیش کافر آور

امروز به رنگ دیگرش بر
فرداش به نظر دیگر آور
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.