هوش مصنوعی: شاعر در این متن از تنهایی، رنج‌های زندگی، و تفاوت‌های خود با دیگران می‌گوید. او از عشق، مستی، و دردهایش سخن می‌راند و اشاره می‌کند که با وجود تمام سختی‌ها، هنوز امیدوار است. همچنین، او به تفاوت‌های میان خود و جامعه اشاره کرده و از این که دیگران او را درک نمی‌کنند، گلایه می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به مستی و رنج‌های زندگی نیاز به درک بالاتری از تجربیات انسانی دارد.

شمارهٔ ۳۰۲

از طور صلح و عربده بیگانه ام هنوز
بر آتشی نتاخته پروانه ام هنوز

صد نیش تلخ خوردم و صدنوش خوشگوار
درد هزار مست به پیمانه ام هنوز

فریاد مطربان به سر خم فرو نشست
غوغای عام بر سر دیوانه ام هنوز

بس قلب ها بدل شد و بس کیش ها دگر
روی نیاز خلق به ویرانه ام هنوز

تا هست پیر دیر ره فیض بسته نیست
از کعبه می برند به بتخانه ام هنوز

اختر دلیل و صدق سبیل و قضا وکیل
دربند قال سبحه صد دانه ام هنوز

هرچند کو به کوی برندم به عاریت
آیین شهر و زینت کاشانه ام هنوز

تصنیف عشق و معنی ترکیب دیگرست
من شرح نکته یی ز صد افسانه ام هنوز

آشفتگی عقل به مستی برون برم
مردم گمان برند که فرزانه ام هنوز

بازم به بزم وصل «نظیری » چه می بری
در انفعال گریه مستانه ام هنوز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.