هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر پایه‌ی مفاهیمی مانند عشق، تعلق، پاکی سرشت، و رهایی از دنیای مادی سروده شده است. شاعر تأکید می‌کند که دل بی‌تعلق هرگز آرام نمی‌گیرد و تنها افراد نیک‌سرشت قابل دریافت فیض الهی هستند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیمی مانند شادی، غم، و سوختن در راه عشق دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند می‌و میخانه ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۳۰۳

مرد بی حوصله مردانه نگردد هرگز
خوف گرد دل دیوانه نگردد هرگز

عشق تا هست گرفتاری خاطر برجاست
بی تعلق دل دیوانه نگردد هرگز

قوت بلبل ز ریاح گل سیراب شود
که ز مستی ز پی دانه نگردد هرگز

قابل فیض بجز نیک سرشتان نشوند
خاک گل ناشده پیمانه نگردد هرگز

هرکه تایب زمی و مطرب و ساقی گردید
رویش از قبله میخانه نگردد هرگز

چشم مستش ز فغان و شغبم بیش غنود
خفته بیدار به افسانه نگردد هرگز

شادی از وحشت اگر زور رمد ترکش گیر
غم امین است که بیگانه نگردد هرگز

کار تو ساختن و پیشه من سوختن است
ذره در عرصه پروانه نگردد هرگز

دولت ملک بقا جوی «نظیری » که عزیز
کس به این مزرع ویرانه نگردد هرگز
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.