هوش مصنوعی: شاعر در این شعر ابراز می‌کند که پس از این نیازی به دیگران نخواهد داشت و از دشمنان و سختی‌ها نمی‌ترسد. او عشق را بر همه چیز ترجیح داده و از وابستگی‌های گذشته رها شده است. همچنین، به زندگی در لحظه و دوری از پندهای نابخردانه اشاره می‌کند و با طنزی ظریف به ارزان شدن شکر در مصر و فرستادن قند به کنعان می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از کنایه و طنز ظریف نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۱۲

به امید توام خرسند ازین پس
نخواهم گشت حاجتمند ازین پس

به بهتان گناهم سوخت دشمن
به عصیانم نمی سوزند ازین پس

اگر در دل ملالی یابم از تو
نخواهم تن به ناخن کند ازین پس

دلم از خانمان برکنده عشقت
ندارم مهر بر فرزند ازین پس

به بند نیستی دیدم دهانت
به هستی نیستم دربند ازین پس

بر از آغوش شمشادت گرفتم
ز صرصر نشکنم پیوند ازین پس

کنون خوش وقت باید بود با هم
که داند زندگی تا چند ازین پس

به تعلیم خردمندان نبودم
بسم نابخردان را پند ازین پس

شکر در مصر ارزان شد «نظیری »
به کنعان می فرستم قند ازین پس
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.