هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر دربارهٔ تنهایی، عشق، رنج و پذیرش شرایط زندگی است. شاعر از جدایی از معشوق و دردهای عاطفی می‌گوید، اما در عین حال به پذیرش و رضایت از سرنوشت خود اشاره می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند آزادی، دیوانگی، فرزانه‌ای و شکرگزاری در متن دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی و تمثیل‌های به‌کاررفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳۴۹

بی تو نه با غم خوش و نی خانه خوش
با نگار خانگی ویرانه خوش

مرغ آزادم نخواهد آمدن
خویش را دارم به دام و دانه خوش

من خود از فرزند دل برکنده ام
کودکان دارند با دیوانه خوش

دیده را از گریه نیسان می کنم
شاهدان را هست با دردانه خوش

مرد کوچک دل نداند چون کند
خواب شیرین آید و افسانه خوش

صبر باید تا جگرخایی کنم
درکشیدم زهر این پیمانه خوش

دعوی چابک سواری می کنم
گرچه رو برتافتم مردانه خوش

می دهم شکرانه بگریختن
هم مصافم هست و هم شکرانه خوش

سهل نبود بر صف آتش زدن
می نماید گرچه از پروانه خوش

مرد باطن بین چرا کاری کند
کاشنا ناخوش شود بیگانه خوش

در خرابات «نظیری » عیب نیست
هست دیوانه خوش و فرزانه خوش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.