هوش مصنوعی: این شعر از نظیری نیشابوری، شاعر فارسی‌زمان صفوی، است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، مخاطب را به صبر، استقامت و دوری از ناامیدی دعوت می‌کند. شاعر تأکید می‌کند که در زندگی با مشکلات و لغزش‌هایی روبرو می‌شویم، اما نباید از تلاش دست کشید و باید به مسیر ادامه داد. همچنین، او به موضوعاتی مانند عشق، ایثار، و دوری از دشمنان اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم مانند 'خمار' و 'زنار' نیاز به درک ادبی و فرهنگی دارند که معمولاً در سنین بالاتر قابل درک است.

شمارهٔ ۴۰۲

به لغزش دست از دلدار مگسل
گر افتد زلتی از کار مگسل

به نقصانی که یابد خرقه سهل است
به رفتن خرقه از هر خار مگسل

در میخانه آخر می گشایند
تو رفت و آمد از خمار مگسل

قباسبزان قریب چشمه سارند
چو ابر از دامن کهسار مگسل

به شهر روشنان صیقل گرانند
به خشت از آینه زنگار مگسل

اگر عاشق شدی دل را نگهدار
مگردان سبحه و زنار مگسل

غلط سنجان عامی دشمنانند
کمر در صحبت اغیار مگسل

پریشانی کند پامال و خوارش
گهر را عقد در بازار مگسل

نسیم آخر شمیمی می رساند
تو رفت و آمد از گلزار مگسل

ته کیسه پی ایثار بشکاف
کرم هر ساعت از دینار مگسل

به هر جرمی که مستانت برانند
تو دست از دامن خمار مگسل

به قدر آن که از سوزن کشی تار
اگر زنار مانی تار مگسل

«نظیری » بس نخواهد کرد اناالحق
خلیفه گو رسن از دار مگسل
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.