هوش مصنوعی: این شعر از نظیری نیشابوری بیانگر درد و رنج شاعر از عشق نافرجام و شکسته شدن پیمان عاشقانه است. او از زنجیرهای عشق، زخم‌های دل و ناامیدی از یار می‌گوید و با تصاویری مانند زندان شکسته، طوطی بی‌شکر و خار مژه خونبار، عمق رنج خود را نشان می‌دهد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، توصیف‌های درد و رنج عاطفی نیاز به بلوغ ذهنی دارد.

شمارهٔ ۵۰۶

در بند تو زنجیر گرفتار شکسته
زندان شده صد رخنه و دیوار شکسته

زین بیش شکرخنده حلاوت نفروشد
طوطیم ز شکر سر منقار شکسته

از بس که عنان پیچد ازان چهره نگاهم
خار مژه در دیده خونبار شکسته

صد قافله ناز گشوده به دلم بار
سودای تو را رونق بازار شکسته

بیرون کنم از تن به سر ناخن غیرت
این خار که در سینه افگار شکسته

نی جامه کنم پاره و نی سینه کنم چاک
دیریست دل و دستم ازین کار شکسته

دل خسته ز بیچارگی چاره گرانم
اندوه طبیبان دل بیمار شکسته

پیمانه پیمان تو از بند عزیزان
اندک شده پیوسته و بسیار شکسته

پیمان تو جای عجبی نیست «نظیری »
خوش باش که عهد از طرف یار شکسته
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.