هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از نظیری نیشابوری، بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. او از دوری و رازآلودگی معشوق می‌نالد، اما در عین حال، حضور پررنگ او را در جان و دل خود احساس می‌کند. شاعر از تأثیرات شورانگیز معشوق بر خود و دیگران سخن می‌گوید و به رابطه‌ای عمیق و ازلی با او اشاره دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر، درک و تجربه‌ای نسبی از زندگی و احساسات را می‌طلبد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۵۳۲

از ما نهان ز کثرت اغیار بوده ای
چون گل به زیر پرده صد خار بوده ای

از نور دیده در نظر ما عیان تری
پنهان نموده ای و پدیدار بوده ای

فریاد جان همه ز گرفتاری فراق
تو در میان جان گرفتار بوده ای

خامش که گشته ایم در اندیشه گشته ای
گویا که بوده ایم به گفتار بوده ای

هم طره فتنه زا شد و هم غمزه عشوه گر
کز شور حسن بر سر اظهار بوده ای

در هر نظاره کشف حجب بیشتر شود
تو نور دیده مایه دیدار بوده ای

قومی تو را ز خلوت و عزلت طلب کنند
تو شور شهر و فتنه بازار بوده ای

دل هرچه بوده است تو دلجوی گشته ای
غم هر که داده است تو غمخوار بوده ای

انکار حال ما چه کنی کز دم الست
با ما به دیر و میکده در کار بوده ای

پرسش چه می کنی ز خطا و صواب ما
چون هر چه کرده ایم خبردار بوده ای

جان مست می شود ز حدیث لبت مگر
هم صحبت «نظیری » خمار بوده ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.