هوش مصنوعی: این شعر از نظیری نیشابوری، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، مخاطب را به ترک خودبینی، جهل و ظلمت دعوت می‌کند و او را به سوی فضیلت، عشق، بخشش و تعالی روح تشویق می‌نماید. شاعر تأکید می‌کند که برای رسیدن به مقامات عالی، باید از تعلقات دنیوی رها شد و به جایگاه واقعی انسانیت دست یافت.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارند.

شمارهٔ ۵۴۰

به خودبینی به جز بتگر نباشی
ز خود بگریز تا کافر نباشی

به ظلمت افکند طوفان جهلت
چو کشتی گر گران لنگر نباشی

ز خیل طایران قدس گردی
اگر در قید بال و پر نباشی

نه انسان زاده ای فضلی طلب کن
که از همچون خودی کمتر نباشی

چنان سیراب ساز امروز جان را
که فردا تشنه کوثر نباشی

اگر خواهی گذارندت درین بزم
دمی بی دود چون مجمر نباشی

همه کس صید فربه خواهد و عشق
کند ردت اگر لاغر نباشی

اگر پای ریاحین سر نداری
چو نرگس صاحب افسر نباشی

چو ساغر پیشه گر بخشش نگیری
میان همگنان سرور نباشی

نگردی زین خط پرگار بی سر
اگر چون نقطه ز اول سر نباشی

«نظیری » دل به سیمین غبغبی بند
که در قید مه و اختر نباشی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.