هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات مختلفی از جمله نابرابری اجتماعی، بی‌عدالتی، گذرایی عمر، و بی‌توجهی به سخنان حکیمانه می‌پردازد. شاعر از ظلم حاکمان، فقر تیره‌روزان، و بیهودگی جمع‌آوری ثروت در زندگی کوتاه انتقاد می‌کند. همچنین، به مفاهیمی مانند مرگ، تقدیر، و ارزش نادیده گرفته‌شدۀ سخنان معنوی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار یا نامناسب باشد. همچنین، برخی از اشارات به نابرابری و مرگ نیاز به درک بالاتری از زندگی و جامعه دارد.

شمارهٔ ۵

چون کند سویم نظر، چشم از کجا خواب از کجا
چون دهد تاب کمر، دل از کجا؟ تاب از کجا؟

ظالمان را باغ زینت خرم است از خون خلق
ورنه این گل های خنجر، می خورد آب از کجا؟

تیره روزان راست خرج از کیسه اهل کرم
ورنه مسکین ماه، آورده است مهتاب از کجا؟

نیست گنجایش دو عالم در این ده روزه عمر
جمع گردد بندگی با جمع اسباب از کجا؟

حال خواهی دست پر کن پیش بی برگان تهی
ورنه دارد چرخ و جد و شور دولاب از کجا؟

گرنه صیاد اجل را ماهی جان مطلب است
کرده در آب حیاتت، پشت قلاب از کجا؟

می تپد سیماب بر خود از گمان گشتنی
نیست باک از مرگت ای کمتر از سیماب از کجا؟

در شهوار سخن را نیست گوشی مشتری
کس نپرسد واعظ این کالاست کمیاب از کجا؟!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.