خاکساری شده سرمایه آسودن ما
صندل دردسر ماست همین سودن ما

قدر ما تشنه کاهیدن خویش است، بگو
خاکساری نکند سعی در افزودن ما

ننشستیم دمی از تک و پو بهر معاش
نشود همچو نفس فرصت آسودن ما

مردم از حسرت گنجی، که ز بس گمنامی
غم دنیا نشود باخبر از بودن ما

چرخ قوال و، قد ما هست دفش
سنج آن دست ز افسوس بهم سودن ما

طلبد عذر سیه رویی فردا واعظ
چهره امروز بخون جگر اندودن ما

«واعظ قزوینی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir