به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد
که چین جبهه، لب شکوه از خدا باشد

گشاد کار خود از بستگی طلب ای دل
که چشم کور در روزی گدا باشد

بزینت در و دیوار نیستم مائل
که نقش خانه من، نقش بوریا باشد

کدام ملک نکوتر، زملک عافیت است؟
چه تاج شاهی ازین به که سر بجا باشد

معاش شاه ز پهلوی کاسبان گذرد
که سر عیال خوان دست و پا باشد

اگر بخلق کسی باشد آشنا، باری
چرا بمردم بیگانه آشنا باشد؟

ز حرف بیش نگردی بلند آوازه
نفس چو سوخته شد، سرمه صدا باشد

چو میتواند مرد از گرسنگی واعظ
چه لازم است که منت کش عطا باشد

«واعظ قزوینی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir