هوش مصنوعی:
متن بالا دربارهٔ ارزش گمنامی و قناعت در برابر شهرت و همچشمی صحبت میکند. شاعر تأکید میکند که گمنامی بهتر از رسوایی ناشی از شهرت است و عاقلان از قناعت خارج نمی‌شوند. همچنین، هشدار می‌دهد که شهرت می‌تواند بیش از دشمن آسیب برساند و گاهی نصیحت‌کردن خود بهتر از گوش‌نکردن به دیگران است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن برای درک بهتر به بلوغ فکری نیاز دارد و ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
شمارهٔ ۳۲۳
فارغ از خود هر که میگردد، فراغت میکند
هر که از خود چشم پوشد، خواب راحت میکند
ما سراپا ناقصان را، صرفه در گمنامی است
زشت رسوا میشود، چندانکه شهرت میکند
فتنه میبارد ز ابر سایه بال هما
سر برون کی عاقل از کنج قناعت میکند؟!
ای که از همچشمی دشمن، در شهرت زدی
آنچه نتوانست دشمن کرد، شهرت میکند
نشنود گر حرف واعظ را کسی، گو نشنود
نیست کارش با کسی، خود را نصیحت میکند!
هر که از خود چشم پوشد، خواب راحت میکند
ما سراپا ناقصان را، صرفه در گمنامی است
زشت رسوا میشود، چندانکه شهرت میکند
فتنه میبارد ز ابر سایه بال هما
سر برون کی عاقل از کنج قناعت میکند؟!
ای که از همچشمی دشمن، در شهرت زدی
آنچه نتوانست دشمن کرد، شهرت میکند
نشنود گر حرف واعظ را کسی، گو نشنود
نیست کارش با کسی، خود را نصیحت میکند!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
