هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ رفتارهای ناشایست و ناپسند در روابط انسانی، به ویژه در عشق و دوستی، صحبت می‌کند. شاعر از کاشتن تخم بدی، داشتن پشت بر عاشق، و رفتارهای خودخواهانه و جفاکارانه انتقاد می‌کند. او تأکید می‌کند که باید نقش بدی‌ها را از سینه محو کرد و به جای آن مهر و وفا را جایگزین نمود. همچنین، شاعر از سوختن شاخه‌های وفا و کاشتن تخم جفا ابراز ناراحتی می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که با افراد درمانده و بیچاره نباید با بی‌رحمی و بی‌احترامی رفتار کرد.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جفا و بی‌رحمی ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین و نامناسب باشد.

غزل شمارهٔ ۳۰۶

تخم بد کردن نباید کاشتن
پشت بر عاشق نباید داشتن

ای صنم ار تو بخواهی بنده را
زین سپس دانی نکوتر داشتن

چند ازین آیات نخوت خواندن
چند ازین رایات عجب افراشتن

نقش چین باید ز سینه محو کرد
صورت مهر و وفا بنگاشتن

چند ازین شاخ وفاها سوختن
چند ازین تخم جفاها کاشتن

خوب نبود بر چو من بیچاره‌ای
لشکر جور و جفا بگماشتن

زشت باشد با چو من درمانده‌ای
شرط و رسم مردمی نگذاشتن

در صف رندان و قلاشان خویش
کمترین کس بایدم پنداشتن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.