شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟!
آیینه کیست؟ تا تو نهی پا به خانه اش

آن رنگ دلفروز که من دیده ام ز تو
هرکس تو را برد، فتد آتش به خانه اش

گر بگذری ز کشت، به آن خال عنبرین
بیرون چو مور، می‌دود از خاک دانه اش

جز بخت من، کسی ز دیار تو برنگشت
هر قاصدی که سوی تو کردم روانه اش

از بس که زنگ از دل و دیوار و در بری
هر جا که پا نهی، کنی آیینه به خانه اش

واعظ ز یمن فقر، به هر محفلی که رفت
بالانشین صدر شود آستانه اش

«واعظ قزوینی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir