هوش مصنوعی: این متن به ناپایداری و بی‌اعتباری دنیا و عمر انسان اشاره دارد و تأکید می‌کند که طمع بستن به دنیا و توقعات نابجا از زندگی اشتباه است. همچنین، از مقایسه‌های نادرست و تلاش برای رسیدن به کمالی غیرممکن انتقاد می‌شود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن برای درک و تجزیه‌وتحلیل، به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۴۳۵

به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط
نه یک غلط دو غلط، بلکه صد هزار غلط!

گذشت آنکه شکفتی دل از بهار و خزان
بود دگر طمع آن ز روزگار غلط!

طلب مکن ز جوانان کمال پیران را
که هست خواستن میوه از بهار غلط!

بدست باز فراغ و، بدشت صید عمل
بود گذشتن ازین دشت، بی شکار غلط!

رسید سیل علایق عنان گسسته و، هست
متاع دل نکشیدن به یک کنار غلط!

بود معارضه با ما به یک دو مصرع پوچ
چو تاختن به صف از طفل نی سوار غلط!

زباغ عمر گل بندگی بچین واعظ
نشستن است دگر دست در نگار غلط
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.