هوش مصنوعی: این متن به نقد دنیاطلبی و حرص انسان‌ها برای جمع‌آوری مال و ثروت می‌پردازد. شاعر از کسانی که برای مال، حق را نادیده می‌گیرند و به مسائل معنوی بی‌توجهی می‌کنند، انتقاد می‌کند. همچنین، به پیامدهای منفی این رفتار مانند پریشانی، از دست دادن جان و آبرو اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم مانند «حق»، «مال»، و «عاقبت» ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا کم‌جاذبه باشد.

شمارهٔ ۴۵۹

ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای مال
مگذر ز حق، گذشته یی از حق برای مال؟!

دور است بر تو بس ره مسجد پی نماز
گردی همیشه شهر بشهر از برای مال

پیشت بود گریوه صعبی، چو مرگ و تو
با سر دوی بکوه و کمر در قفای مال

عیب است لاف خود سری و، پای بند زر
ننگست نام خواجه فلان و، گدای مال!

در دست چیست غیر پریشانی آخرش
زآن کیسه ها که دوخته گل از برای مال

مالست، از برای فدای تن و، کنند
این خواجگان ز حرص، تن وجان فدای مال

از بهر بندگی چه سرو دل دگر؟ که هست
در دل تو را غم زر و، در سر هوای مال!

واعظ اگر جهان همه از تست، عاقبت
سودن همین بدست تو ماند بجان مال
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.