۱۶۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۹۱

ما بلبلان خار علایق گزیده ایم
در آشیان بال و پر خود خزیده ایم

دامن بدست خار علایق نداده ایم
چون باد اگر چه بر گل و ریحان وزیده ایم

از دامگاه بال هما کرده ایم رم
در خرقه چون کبوتر چاهی خزیده ایم

فیضی که برده ایم ز شیرینی لبت
حرف لب تو گفته، لب خود گزیده ایم

واعظ بچشم شوق ز بحرین هر دو کون
یکدانه گوهر غم او را گزیده ایم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.