هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به مفاهیمی مانند عشق الهی، سیر و سلوک معنوی، و رسیدن به حقیقت از طریق پاکی دل و نفس اشاره می‌کند. شاعر از تشبیهات و استعاره‌های زیبا برای بیان این مفاهیم استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۸۰

پر کن صنما هلاقنینه
زان آب حیات راستینه

زان می که چو از خم سفالین
تحویل کند در آبگینه

حاجی به شعاع او به شب در
تا مکه ببیند از مدینه

آن دل که بیافت قبله‌ای زان
بهتر ز حدائق و سکینه

آن دل شود از لطافت حق
اوصاف طرایف خزینه

یکسان شود آنگهی بر او بر
مرغ و بره و غم جوینه

حیران شود او میان اصلاب
چون کبک دری میان چینه

گر نفس تو در ره خداوند
چون خوک و چو خرس شد سمینه

گر زان که شوی ز نصرت حق
مانندهٔ نوح در سفینه

گر روی کنی سوی سنایی
چون پسته خوری تو شکرینه
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.