عشق و شراب و یار و خرابات و کافری
هر کس که یافت شد ز همه اندهان بری

از راه کج به سوی خرابات راه یافت
کفرش همه هدی شد و توحید کافری

بگذاشت آنچه بود هم از هجر و هم ز وصل
برخاست از تصرف و از راه داوری

بیزار شد ز هر چه به جز عشق و باده بود
بست او میان به پیش یکی بت به چاکری

برخیز ای سنایی باده بخواه و چنگ
اینست دین ما و طریق قلندری

مرد آن بود که داند هر جای رای خویش
مردان به کار عشق نباشند سر سری