هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از زبان شاعری بیان می‌شود که خود را در موقعیت‌های مختلف توصیف می‌کند، از جمله کسی که با مشکلات و عقده‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، کسی که حسرت پرواز دارد، و کسی که در میدان عشق و شراب‌نوشی حضور دارد. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه، احساسات عمیق و پیچیده خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به شراب‌نوشی و مفاهیم عرفانی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری داشته باشد.
شمارهٔ ۱۱۷
آنکه یک عقده زکارش نکند باز منم
چرخ و صد عقده به کارش فکند باز منم
نیست مرغی که پرش رست ونزد بالی ماند
در دل مرغی اگر حسرت پرواز منم
زلف در پای تو کو دست که بینم روزی
تا بدین دولت شایسته سرافراز منم
بگشا لب به تبسم که مسیحا گوید
آنکه هرگز نکند دعوی اعجاز منم
مرد میدان دو جامند حریفان یغما
رند خمخانه کش میکده پرداز منم
چرخ و صد عقده به کارش فکند باز منم
نیست مرغی که پرش رست ونزد بالی ماند
در دل مرغی اگر حسرت پرواز منم
زلف در پای تو کو دست که بینم روزی
تا بدین دولت شایسته سرافراز منم
بگشا لب به تبسم که مسیحا گوید
آنکه هرگز نکند دعوی اعجاز منم
مرد میدان دو جامند حریفان یغما
رند خمخانه کش میکده پرداز منم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
