هوش مصنوعی:
نویسنده از ملاقات با میرزا عبدالله و دریافت پیام‌های دوستانه و روح‌بخش او ابراز خوشحالی می‌کند. او از اطلاعات و مشاهدات میرزا عبدالله که بدون کم و کاست بیان شده، یاد می‌کند و همزمان از بخت خود می‌خندد و بر خود می‌گرید. نویسنده از ملالت‌های زندگی می‌گوید اما با نشستن در گوشه‌ای و مشغول شدن به تحریر، احساس خوشوقتی می‌کند و خدا را به خاطر اخلاق و همت بلند میرزا عبدالله ستایش می‌نماید. او تمایل دارد که دوستش بدون هیچ چشمداشتی درباره او قضاوت نکند و در صورت امکان، گاهی دوستی خود را با ارسال پیام‌هایی به او نشان دهد تا بتواند به دوستانش افتخار کند.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و ادبی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۷۰ - به یکی از دوستان نوشته
از هر چه میرود سخن دوست خوشتر است
پیغام آشنا نفس روح پرور است
در صحن امام زاده مخدومی میرزا عبدالله را ملاقات کردم. از سلامتی حالات شما مقالات رفت. معلومات و مشهودات آنچه داشت و امکان اعادت بود بی کم و زیادت بر سرود، بر بخت بخندیدم و بر خود بگریستم. از هر جهتم ملالت افزود مگر اینکه در پس زانوی اقامت نشسته و کمری به تحریر استوار بسته، زاید الاوصاف خوشوقت شدم، و پاک خداوند را بر همت بی ضنت آن معنی مردمی و اخلاق ستایش راندم. دلم می خواهد نفس بی هوس را درباره خود شهید نخواهی و به قدر امکان در تکمیل خط ربط نکاهی. در صورت امکان بیگاه و گاه مودت خود را نیز به من فرستی، که از باب مفاخرت مطرح انظار دوستان سازم و جیب و دامان خود را ضبط آن شرم بوستان.
پیغام آشنا نفس روح پرور است
در صحن امام زاده مخدومی میرزا عبدالله را ملاقات کردم. از سلامتی حالات شما مقالات رفت. معلومات و مشهودات آنچه داشت و امکان اعادت بود بی کم و زیادت بر سرود، بر بخت بخندیدم و بر خود بگریستم. از هر جهتم ملالت افزود مگر اینکه در پس زانوی اقامت نشسته و کمری به تحریر استوار بسته، زاید الاوصاف خوشوقت شدم، و پاک خداوند را بر همت بی ضنت آن معنی مردمی و اخلاق ستایش راندم. دلم می خواهد نفس بی هوس را درباره خود شهید نخواهی و به قدر امکان در تکمیل خط ربط نکاهی. در صورت امکان بیگاه و گاه مودت خود را نیز به من فرستی، که از باب مفاخرت مطرح انظار دوستان سازم و جیب و دامان خود را ضبط آن شرم بوستان.
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۹ - به یکی از دوستان نزدیک نگاشته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۱ - گزارش خوابی که یغما دیده
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
