هوش مصنوعی:
شاعر از درد دل و رنج خود می‌گوید و از رنگ پریده‌اش (گونه زرد) و اشک سرخش به عنوان گواهی بر این درد یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غمگین است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'اشک سرخ' و 'گونه زرد' نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۴۵
چه رنگ بازم کآگه شود دل تو ز دردم
گواهی ار ندهد اشک سرخ و گونه زردم
گواهی ار ندهد اشک سرخ و گونه زردم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
