هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزلی از حافظ است که در آن شاعر از عشق، دل‌بستگی و رنج‌های عاشقانه سخن می‌گوید. او با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند زلف گره‌گیر، خال لب، و چشمان ترک، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند تقدیر، تدبیر، و رویا و تعبیر در شعر دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات قدیمی ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند، بنابراین مناسب مخاطبان نوجوان و بزرگسال است.

شمارهٔ ۱۱

بهر پا بستن دل زلف گره‌گیر دوتا
هست دیوانه یکی حلقه زنجیر دوتا

ترک چشمش چو نظر جانب ابرو افکند
واجب‌القتل یکی، دست به شمشیر دوتا

جز دو لعل لب و آن حلقه موهوم دهان
جمع نادیده کس عنقا یک و اکسیر دوتا

جان و دل برد بها، گندم خال تو عجب
جنس یک جنس در این کشور و تسعیر دوتا

من یکی خواستم او بوسه رو بخشید به من
ای عجب خواب یکی آمد و تعبیر دوتا

چرخم افسر، ز چه دور افکند از درگه دوست
گر نه تقدیر یکی آمد و تدبیر دوتا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.