ای قامت دلجوی تو، آشوب قیامت
آشوب قیامت، خبری زآن قد و قامت

ای طرّه تو افعی و ای چشم تو آهو
ای خنده تو معجر و لعل تو کرامت

در زلف تو موسی، سپرد بیضه بیضا
در لعل تو عیسی فکند رحل اقامت

ماهی تو و در بزم برافروخته عارض
سروی تو و در باغ برافراخته قامت

گر شیر بود صید تو ای ترک کماندار
از تیر تو هرگز نبرد جان به سلامت

وصل تو کشیده است به هجران و ملولم
کاین هجر مبادا بکشد تا به قیامت

بر نعمت وصل تو چرا شکر نگفتم
نک جان دهد افسر ز فراقت به غرامت

«افسر کرمانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir