هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از معشوق خود با توصیفات زیبا و اغراق‌آمیز یاد می‌کند و او را با عناصری مانند سیب سیمن، زلف عنبرین و لعل مرجانی مقایسه می‌نماید. همچنین، شاعر خود را درویش مسکین و معشوق را شاه حسن می‌خواند و زیبایی او را فراتر از ملک و پری توصیف می‌کند.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مضامین عاشقانه و استفاده از صنایع ادبی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از توصیفات ممکن است برای سنین پایین نامناسب تلقی شود.
شمارهٔ ۱۸۰
خلاف تلخ‌کامی‌های دیرین
بیا، بوسی بده ای جانِ شیرین
کرم کن، تا بیفزاید به دولت
تو شاه حسن و من درویش مسکین
زنخدانی که دارد، بارک الله
ندارد این لطافت سیب سیمن
کجا عنبر، چون آن زلف شبه گون
کجا مرجان، چو آن لعل می آگین
ملک باشد لطیف، اما نه چندان
پری باشد نکو، اما نه چندین
به شعر افسر و زیبایی او،
ملک‌ها، در فلک‌ها، برده تحسین
بیا، بوسی بده ای جانِ شیرین
کرم کن، تا بیفزاید به دولت
تو شاه حسن و من درویش مسکین
زنخدانی که دارد، بارک الله
ندارد این لطافت سیب سیمن
کجا عنبر، چون آن زلف شبه گون
کجا مرجان، چو آن لعل می آگین
ملک باشد لطیف، اما نه چندان
پری باشد نکو، اما نه چندین
به شعر افسر و زیبایی او،
ملک‌ها، در فلک‌ها، برده تحسین
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
