عطارانش عبیر بویند
هر چند که پیر و نافه مویند

گر چاره ی ضعف قلب خواهی
انداز به کودکان نگاهی

بوشان به دماغ داده ترطیب
مو بر سرشان چو سنبل الطیب

آن تندیشان ز نازنینی
دلخواه چو طعم دارچینی

تقصیر تو را به رو نیارند
طفلند ولیک صبر دارند

زان قوم اگر گدا اگر شاه
خواهند دوای قوّت باه

بان از کفشان ز زود نفعی
بخشیده خواص قرص افعی

زیشان دارد خرید کافور
خاصیت ماهی سقنقور

دل را به جفای خویش هر یک
دوزند به میخ های میخک

از پرتو آن رخ چو گلنار
هستند ز بس که گرم بازار

شد در کف شان خیار چنبر
مانند عصای کور پر زر

بر عارض شان ز خط پیچان
هر خال نموده تخم ریحان

دل ها چون هیل، ازان لب مُر
خالی ز حیات و از کّره پُر

از روی عرق فشان شیرین
هر یک دارند ماه پروین

با اهل دل اختلاط ایشان
مانند سریشم است چسبان

از حسرتشان اسیر دل ریش
خاییده چو مصطکی لب خویش

زینان مطلب، اگر بود کیس
با پیرانست لحیة التیس

«وحیدالزمان قزوینی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir