هوش مصنوعی:
این متن به توصیف دلاک (آرایشگر) می‌پردازد که با تیغ خود، مانند فتیله‌ای فروزان، عمل می‌کند. او با همه، چه مرد و چه زن، به یکسان رفتار می‌کند و تیغش هم دسته و هم غلاف دارد. کسانی که مجذوب جمال او هستند، از دیدن جور او ناراحت نمی‌شوند و حتی اگر انگشتی به چشمشان کنی، مانند مقراض می‌خندند. این متن با زبانی شاعرانه و نمادین، رابطه‌ی بین دلاک و مشتریانش را توصیف می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم نمادین و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به تیغ و بریدن سر می‌تواند برای برخی از گروه‌های سنی پایین نگران‌کننده باشد. درک این متن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نمادین دارد.
بخش ۱۷ - صفت دلاک
دلاک که صاحب سر ماست
کام دل درد پرور ماست
در کف، تیغش، که هست سوزان
باشد چو فتیله ی فروزان
بنموده به چشم مرد آگاه
چون دسته ی تیغ خویش، آن ماه
با مرد و زن زمانه صافست
هم دسته ی تیغ و هم غلافست
چشم آنکه بر آن جمال بگشاد
بنشست بزیر تیغ او، شاد
از وی نشود دلش مکدّر
آن شوخ اگر به برّدش سر
چون غنچه ی نو شکفنه چیده
خندد به رخش سر بریده
آن قوم که محو آن جمالند
از دیدن جور بی ملالند
انگشت کنی به چشم ایشان
مقراض صفت شوند خندان
کام دل درد پرور ماست
در کف، تیغش، که هست سوزان
باشد چو فتیله ی فروزان
بنموده به چشم مرد آگاه
چون دسته ی تیغ خویش، آن ماه
با مرد و زن زمانه صافست
هم دسته ی تیغ و هم غلافست
چشم آنکه بر آن جمال بگشاد
بنشست بزیر تیغ او، شاد
از وی نشود دلش مکدّر
آن شوخ اگر به برّدش سر
چون غنچه ی نو شکفنه چیده
خندد به رخش سر بریده
آن قوم که محو آن جمالند
از دیدن جور بی ملالند
انگشت کنی به چشم ایشان
مقراض صفت شوند خندان
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۶ - صفت کلّه پز
گوهر بعدی:بخش ۱۸ - صفت شمّاعی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
