هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و پر از تصاویر شعری است که از عناصر طبیعت مانند گل، برگ، عقیق و نگین برای توصیف عشق و احساسات شاعر استفاده می‌کند. شاعر از دل‌بستگی و اسارت عاشقانه، شرم و زیبایی معشوق، و تأثیر عمیق این عشق بر وجود خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'جفا کیش' و 'دل کنده شدم ز هستی خویش' ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

بخش ۴۳ - صفت حکاک

حکّاک نظر به سویم افکند
مانند نگین، دل مرا کند

از دیدن روی آن جفا کیش
دل کنده شدم ز هستی خویش

آن طفل ز بس که شرمگین است
چون گل رنگش نگین نگین است

خشکیده از آن نگار موزون
مانند عقیق در تنم خون

مانند نگین ازان گل اندام
هر گُم نامیست صاحب نام

خورد است دل اسیر بیتاب
از جوی خط عقیق او آب

این باغ شکفته است بی نم
همچون گل و برگِ نقش خاتم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۲ - صفت صرافان
گوهر بعدی:بخش ۴۴ - صفت باسمه چی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.