هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه از ضرّابی بیانگر عشق و اشتیاق است. شاعر از دل‌باختگی و عشق پاکستانی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که وصل معشوق مراد دیده است، اما راه‌های زیادی برای رسیدن به او وجود دارد. همچنین، شاعر از غیرت عاشقانه و وفاداری به معشوق صحبت می‌کند و تأکید می‌کند که عاشق تنها نقش معشوق را می‌بیند و جای دیگری برای کس دیگری نیست.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند غیرت عاشقانه و وفاداری نیاز به بلوغ فکری دارد.
بخش ۴۶ - صفت ضرّابی
ضرّابی را عیار پاکست
از من دل اگر خَرَد چه باکست
وصلش که بود مراد دیده
دارد صد راه چون حدیده
زین ره که بود به دیده چون دام
نتوان رفتن مگر به اندام
با غیر همیشه یار یار است
این نقره ی خام شاخ دار است
عاشق، سر کوی سکّه بیند
تا نقش کس دگر نشیند
از من دل اگر خَرَد چه باکست
وصلش که بود مراد دیده
دارد صد راه چون حدیده
زین ره که بود به دیده چون دام
نتوان رفتن مگر به اندام
با غیر همیشه یار یار است
این نقره ی خام شاخ دار است
عاشق، سر کوی سکّه بیند
تا نقش کس دگر نشیند
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۴۵ - صفت اتوکش
گوهر بعدی:بخش ۴۷ - صفت پینه دوز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
