هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از تجربه‌اش در کارگاه کوزه‌گری می‌گوید و مشاهده می‌کند که استادکار با مهارت و بی‌تفاوتی نسبت به جایگاه اجتماعی افراد، کوزه‌ها را می‌سازد. این کار نشان‌دهنده برابری انسان‌ها در برابر سرنوشت و طبیعت است.
رده سنی: 12+ این متن دارای مفاهیم فلسفی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختار شعری قدیمی ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۷۱

در کارگه کوزه‌گری کردم رای
در پایه چرخ دیدم استاد بپای

می کرد دلیر کوزه را دسته و سر
از کله پادشاه و از دست گدای
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.