هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از حکم قضا و قدر و سرگردانی خود در زندگی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که اگر در گردش روزگار دستی بر او می‌بود، خود را از این سرگردانی نجات می‌داد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و بحث درباره‌ی تقدیر و سرنوشت ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. این متن برای افرادی مناسب است که توانایی تحلیل و درک مفاهیم انتزاعی را دارند.

رباعی شمارهٔ ۱۷۲

در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی

در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.