هوش مصنوعی:
این متن بیانگر تأمل فلسفی درباره‌ی وجود و عدم است. شاعر از آمدن و رفتن خود و معنای زندگی در این جهان فانی سخن می‌گوید و به این نتیجه می‌رسد که اگر آمدن و رفتنش به اختیار خودش بود، شاید اصلاً وجود نمی‌داشت.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. نوجوانان زیر 16 سال ممکن است در درک کامل این مفاهیم دچار مشکل شوند.
رباعی شمارهٔ ۱۷۴
گر آمدنم به خود بدی نامدمی
ور نیز شدن بمن بدی کی شدمی
به زان نبدی که اندر این دیر خراب
نه آمدمی نه شدمی نه بدمی
ور نیز شدن بمن بدی کی شدمی
به زان نبدی که اندر این دیر خراب
نه آمدمی نه شدمی نه بدمی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
