هوش مصنوعی: این شعر از عشق، جدایی و درد ناشی از آن سخن می‌گوید. شاعر از بخت بد، زخم‌های عشق و ناتوانی در رسیدن به معشوق شکایت دارد. همچنین، به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند و از عشق بی‌پایان خود می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و دردهای عاطفی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به تفسیر و درک بالاتری از احساسات دارند.

شمارهٔ ۱۵۷

بخت بد کآخر دمم شمشیر زد
جان بر آمد زود و جانان دیر زد

خواستم مجروح تر بودن ز غیر
هر چه زد دردا که بی توفیر زد

چشم بندی بین که ترکی شیرگیر
از دوآهو یک جهان نخجیر زد

این غزال از بس جری در صید خاست
هم پلنگ آویز شد هم شیر زد

گفتگوها داشتم با وی هنوز
زخم کاری بود و بی تأخیر زد

نازم استادی صیادی که زه
بر کمان نابسته آنسان تیر زد

در پی زلفش نرفتن دست کو
آنکه بر بازوی دل زنجیر زد

کی جوانان جان از او دارند صف
طفل خردی کو ره ی صد پیر زد

گوهرش در لطف و لعلش در صفا
طنزها برانگبین و شیر زد

شرم باد از صورتش نقاش را
تا قلم بر صفحه ی تصویر زد

عشق تر دستم عیار عقل زد
یار سر مستم ره تدبیر زد

تا ترا گردد صفایی خاک پای
پای در این خاک دامنگیر زد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.