هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و پر از تصاویر شاعرانه است که در آن شاعر از عشق، دل‌بستگی، و رنج‌های عشقی سخن می‌گوید. او از زیبایی‌های معشوق و دردهای ناشی از عشق می‌نویسد و احساسات خود را با استعاره‌های طبیعی مانند گل، سرو، و آتش بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است نیاز به تجربه‌ی عاطفی بیشتری برای درک کامل داشته باشند.

شمارهٔ ۲۲۳

دست عشقم گشود جایی بار
که فرو بست پایم از رفتار

چاه ها در طریق تن زیمین
ماه ها در کمین دل زیسار

جرگه ای از قد آیت گلبن
دسته ای از رخ آفت گلنار

همه از چهر نخل آتش بر
همه از زلف سرو افعی بار

این ز قد شرم صد خیابان سرو
وان به رخ غیرت هزار بهار

یکی از غمزه غارت خلخ
یکی از عشوه فتنهٔ فرخار

همه سنگین دلان سیمین بر
همه نوشین لبان شیرین کار

مر مرا یک دل است و صد دلبر
مر مرا یک سر است و صد دیوار

دل صفایی ز دست رفت و هنوز
هست جانانه را به جانم کار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.