تعالی الله یکی دلدار دارم
که با رویش ز گلشن عار دارم

ز چهر تابناک آبدارش
گلستان ها گل بی خار دارم

ز سرو قد خورشید جمالش
به محفل نخل آتشبار دارم

ز چشم شوخش اندر هر نگاهی
دو مست عاشق بیمار دارم

ز مژگان دلاشوبش بهر چشم
دو جعبه تیر بی سوفار دارم

ز ابروی کماندارش به سینه
دو قبضه تیغ جوهر دارم دارم

ز درج کامبخش نوشخندش
دو یاقوت شکر گفتار دارم

ز سیمین کوی پستانش دو نارنگ
که آن خون ها به دل چون مار دارم

ز تأثیر لب شیرین زبانش
نی آسا خامه شکر بار دارم

ز گیسوی رسای مشک سایش
چه افعی های مردم خوار دارم

به دست وگردن از زلفش شب و روز
عجب هم سبحه هم زنار دارم

چه نعمت های جان بخش از وجودش
که بایستم نهان ز اغیار دارم

دل از مهرش نپردازم صفایی
که من با او هزاران کار دارم

«صفایی جندقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir