کز کربلا به دیده ی خونبار می رویم
وارسته آمدیم و گرفتار می رویم

خفتند همرهان همه پیر و جوان به خاک
با یک اسیر بسته ی بیمار می رویم

از دولت سر تو برادر به کربلا
با عزت آمدیم و کنون خوار می رویم

ما را مقیم تربت این در نخواستند
در حضرت حضور تو ناچار می رویم

باشد قصور ما همه جا عذر این گناه
خود واقفی که ما به چه هنجار می رویم

حالی که دست های گل از ما به باد رفت
با دست و دامنی همه پر خار می رویم

جان در بهای آب روان نافروش ماند
ز اینجا به جستجوی خریدار می رویم

حاشا به زیر محمل ما کی رود سبک
پی برد ناقه هم که گرانبار می رویم

گر دست ها تهی بود از ارمغان چه باک
با بارهای حسرت و تیمار می رویم

سودی که داشتیم ز سودای این سفر
رهزن به پا فکند و زیان کار می رویم

یک باره ز آستین تو شد دست ما رها
ما نیز از آستان تو یک بار می رویم

گم شد و گر تحمیل دل گو تمام باش
صد شکر با شکایت بسیار می رویم

طی لسان ندارم و طول زمان دریغ
چون نزد جد و جده به زنهار می رویم

با این شرار ناکس بیگانه خوی شوم
بی آشنا و محرم و غم خوار می رویم
پس بانگ وا اخا ز ثری بر سپهر برد
طاقت ز مه ربود و تحمل ز مهر بود

«صفایی جندقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir