۳۱۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۳۱

آراست بهار کوی و دروازهٔ خویش
افگند به باغ و راغ آوازهٔ خویش

بنمای بهار را رخ تازهٔ خویش
تا بشناسد بهار اندازهٔ خویش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.