هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف رنج‌ها و مصائب یک شخصیت مقدس یا مظلوم می‌پردازد. در آن از تصاویر شاعرانه مانند آسمان، خاک، روح‌القدس، و عناصر طبیعت برای بیان غم و اندوه استفاده شده است. همچنین به دشمنان و مخالفان این شخصیت اشاره شده و عواقب اعمالشان شرح داده شده است. در پایان، متن به شفاعت و لطف الهی نسبت به دوستان و دشمنان اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین برخی تصاویر شاعرانه مانند رنج و عذاب ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۲

آنکه آمد نه فلک نیم آستانش
بی دریغ افکند بر خاک آسمانش

فخر بودی جاودان روح القدس را
فرق سودی گر به پای پاسبانش

آنکه جان از پرتو جسمش جهان را
شد لگدکوب مخالف جسم و جانش

خصم از بی مغزی و هیچ استخوانی
نرم کرد از نعل مرکب استخوانش

آنکه قطب دایره امکان گرفتند
ای دریغا مرکز آسا در میانش

ناصبی تن خست از نوک خدنگش
ملحدی دل سوخت از رمح سنانش

کافری بگداخت بر داغ صغیرش
مشرکی بشکست برمرگ جوانش

آب بست این سگ به روی اهل بیتش
آتش افکند آن دد اندر دودمانش

آه از آن طوفان که نوح نینوا را
غرق شد زورق به بحر بی کرانش

تا علم سازد عدو نامی به عالم
خواست کز عالم براندازد نشانش

شکر لله زین عمل جز لعن و نفرین
نیست تا محشر جزایی در جهانش

چون در آرندش به محشر نیز باشد
کیفر کفران عذاب جاودانش

بر تولای و تبرای صفایی
کاین معانی هست پیدا از بیانش

بنگر ای شاهنشه ملک شفاعت
رحمتی هم آشکارا هم نهانش

هر زمان در کاه عمر دشمنان را
هر نفس بفزای عز دوستانش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.