هوش مصنوعی: این متن شعری است که از دردها و رنج‌های زندگی سخن می‌گوید، از جمله دوری از یاران، مرگ عزیزان، بی‌عدالتی‌های جهان، و رنج‌های عشق و هجران. شاعر از ناله و شکایت خودداری می‌کند و با عبارات تکراری «چه کنم» و «چه برم» حس درماندگی و سردرگمی خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و اجتماعی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند مرگ، بی‌عدالتی، و رنج‌های عشق ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۸

از دور نیلی سپهر
وز گردش ماه و مهر

ناله نزنم چه زنم چه زنم
از دور زمان داد و بیداد

وز جور جهان آه و فریاد
در سوگ گل عذاران

وز داغ مرگ یاران
دل خون نشوم چه شوم چه شوم

از بخت آتش فروز
وز اختر مهر سوز

افغان نکشم چه کشم چه کشم
از تاب لب تشنگان

در ماتم کشتگان
جامه ندرم چه درم چه درم

با یاد وصل جانان
وز هجر نوجوانان

حسرت نخورم چه خورم چه خورم
در تاب زلف اکبر

و آن کاکل معنبر
گیسو نبرم چه برم چه برم

با ذلت اسیری
و آسیب دستگیری

چهره نکنم چه کنم چه کنم
زین قوم کینه گستر

سوی مزار مادر
شکوه نبرم چه برم چه برم

با صد جفا و دشنام
در راه کوفه و شام

سیلی نخورم چه خورم چه خورم
هردم صفایی از غم

در این عزا و ماتم
نوحه نکنم چه کنم چه کنم
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۲۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.