هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از جمال و کمال معشوق (دوست) سخن می‌گوید و از صبحی مبارک و نظر بر جمال دوست یاد می‌کند. در ادامه، از عشق و هوس زلف و خال معشوق و تأثیر آن بر دل شاعر صحبت می‌شود. همچنین، اشاراتی به مفاهیمی مانند عقل، عشق، و وصال وجود دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.

شمارهٔ ۹ - شیخ سعدی فرماید

صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست
بر خوردن از درخت امید وصال دوست
در جواب او

افزون زرخت نو شده حسن و جمال دوست
از زیور وزرست زیادت کمال دوست

رخت به گزیده و والای سیبکی
پوشیده تا که خورد بری از نهال دوست

کردم صباح عید ببر جامه عقل گفت
صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست

گرمی بکار عشق سزد نی فسردگی
سر ما برد زکله عریان خیال دوست

دستت بود بگردن مقصود همچو جیب
مانند یقه گربکشی گوشمال دوست

درشده ریشه دید بوالا غداد مشک
ازسر گرفت دل هوس زلف و خال دوست

از آن قباچه قلمی دوخته نگر
با جامه شکافته غنج و دلال دوست

قاری به بیت البسه مدح بتان مکن
در خانه جای رخت بود یا مجال دوست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸ - خواجه حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰ - شیخ سعدی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.