هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به زاهد پاک‌سرشت توصیه می‌کند که عیب دیگران را نگیرد و به گناهان دیگران توجه نکند، زیرا هرکس نتیجه اعمال خود را خواهد دید. همچنین، اشاره‌ای به مسائل اخلاقی، دنیوی و اخروی دارد و از مفاهیمی مانند عدل الهی، عاقبت‌اندیشی و پرهیز از قضاوت دیگران سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۵ - خواجه حافظ فرماید

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت
که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت
در جواب او

عیب قطنی مکن ای اطلس پاکیزه سرشت
تار او چونکه بپود تونخواهند نبشت

تو اگر توت نسب داری و او گر پنبه
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

نه منم شیفته رخت که چون عریان شد
پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت

هوس خشت زرکوشک پزم در آذین
در زمانی که بسازد فلک از خاکم خشت

این عروسان سخن سهل مبین در پرده
تو پس پرده چه دانی که که خوبست و که زشت

قبر (قاری) چو مشرف شود از جامه صوف
یکسر از بستر صندوق کشندنش ببهشت
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴ - خواجه حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶ - شیخ سعدی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.