هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده، به توصیف لباس صوفی و جزئیات آن مانند سوزن، دگمه، و پارچه می‌پردازد. همچنین، به مفاهیمی مانند دل‌باختگی، جدایی، و دشواری‌های زندگی اشاره دارد. در پایان، شعر به مدح عمامه و تشبیه آن به تاج می‌پردازد.
رده سنی:
18+
این متن دارای زبان پیچیده و استعاره‌های عمیق است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، برخی مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای سنین پایین نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۱ - من نوادر افکاره
عقلم بخیاط میکرد کنگاج
در رخت صوفی دامانش قیغاج
بند قبا تیر پیکانست دگمه
سوزن چو ناوک رختست آماج
از پادر آمد از دست شد دل
زان موزهای صغری و تیماج
از جبیبها کرد افشاندنت هست
چون دفع پنبه از ریش حلاج
از رخت حبری نبود گزیرم
نتوان گذشتن از بحر مواج
برگرد قاقم تسمه زقنه ز
چون آبنوس است بر تخته عاج
مدح عمامه میگوی (قاری)
تا بر سرآئی از خلق چون تاج
در رخت صوفی دامانش قیغاج
بند قبا تیر پیکانست دگمه
سوزن چو ناوک رختست آماج
از پادر آمد از دست شد دل
زان موزهای صغری و تیماج
از جبیبها کرد افشاندنت هست
چون دفع پنبه از ریش حلاج
از رخت حبری نبود گزیرم
نتوان گذشتن از بحر مواج
برگرد قاقم تسمه زقنه ز
چون آبنوس است بر تخته عاج
مدح عمامه میگوی (قاری)
تا بر سرآئی از خلق چون تاج
وزن: مستفعلن فع مستفعلن فع (متقارب مثمن اثلم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰ - شیخ سعدی فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲ - خواجه سعدالدین نصیر فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
