هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن از زیبایی‌ها و آفرینش‌های الهی سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به توصیف آفرینش انسان، طبیعت و عناصر مختلف مانند گلستان، اطلس، و زمستان می‌پردازد. همچنین، به نقش سلطان و عظمت او در آفرینش اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای زبان شعر کلاسیک و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، برخی مفاهیم عرفانی و فلسفی در آن وجود دارد که برای مخاطبان با سن بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۷۷ - ناصر بخاری فرماید

در آن روزی که خوبان آفریدند
ترا بر جمله سلطان آفریدند
در جواب او

چو دیبای زر افشان آفریدند
درش گوی گریبان آفریدند

بسان غنچه دروی دگمه بنمود
چو کمخای گلستان آفریدند

زجیب اطلس گردون قواره
فتا دو مهر رخشان آفریدند

چو والا شاهد از خان اتابک
که دید ایخواجه تا خان آفریدند

بزشم و پنبه را کردند پیدا
جل خر بهر پالان آفریدند

برای بالش زینها قطیفه
پس آنگاهی زمستان آفریدند

دری میخواست بهر خانه رخت
در از بهرش گریبان آفریدند

چو مشتق بودی ای اطلس زسلطان
چرا بر رخت سلطان آفریدند

تن قاری بدو پیوند کردند
چو تار و پود کتان آفریدند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶ - امیر حسین دهلوی فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸ - خواجوی کرمانی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.