هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مفاهیمی مانند گذرایی زندگی، ضرورت استفاده از فرصت‌ها، و ارزش‌های انسانی مانند سادگی و تواضع می‌پردازد. شاعر از گل و صهبا به عنوان نمادهای زیبایی و لذت‌های زودگذر یاد می‌کند و تأکید دارد که باید از فرصت‌ها استفاده کرد. همچنین، او به اهمیت سادگی و دوری از تکبر اشاره می‌کند و از مفاهیمی مانند لنگر (نماد ثبات) و دارایی (نماد ثروت معنوی) استفاده می‌نماید.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۹۷ - خسرو دهلوی فرماید

بیا تا بی گل و صهبا نباشیم
که باشد گل بسی و ما نباشیم
در جواب او

اگر چون دکمه پابر جا نباشیم
قرین اطلس والا نباشیم

قبا را بند از والا ندوزیم
ببند منصب والا نباشیم

کتان دارد بگرما رونق از ما
چه کار آید کتان گرما نباشیم

زحیرت لنگر افزاید خود آن به
که بی لنگر درین دریا نباشیم

چنان خواهیم تنها را ملبس
که زیر رخت خود پیدا نباشیم

چر از خسروی خسرو نگردیم
زدارائی چرا دارا نباشیم

چو اطلس ساده دل باشیم قاری
ببند نقش چون کمخا نباشیم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶ - سید نعمت الله فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸ - وله قدس الله روحه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.