نام آن لب بخط سبز بجائی دیدم
کاغذی یافتم و قند در و پیچیدم
در جواب آن

روی تقویم ز خط خوش مخفی دیدم
جامه روزی که نکو بود بقد ببریدم

بود دسمالچه چون وصله اندام کتان
حرمتش داشته بردیده و رو مالیدم

برکی پنج گزی بر سر خود بنهادم
قصه غصه دستار فرو پیچیدم

جامه کان نرسد بر قد و لایق نبود
بر تو پوشیده نماند که از او ببریدم

گفتم از میخ در ایجامه همه پاره شدی
گفت من رفتم و اینک عتبه بوسیدم

بود از پشتی سنجاب و سمور و قاقم
این که بر لشکر سرما زدم و کوشیدم

مخفی وصله زده خاص برویش قاری
پرده بر سر صد عیب نهان پوشیدم